Heel jeZelf.today

Praktijk voor energetisch werk

Een pagina waar ik graag mijn hersenspinsels met jullie wil delen.



2019-07-27

De Maya 13 jaren cyclus

Dagen alleen thuis stil zitten, door de hitte gedwongen en alle tijd om eens diep in mezelf rond te kijken na veel intense ervaringen in de afgelopen tijd.
Dit alles speelt zich af in een bijzondere overgang in de Maya (jaarkalender) energie en dit bevestigt mij weer dat alles op hoger energieniveau wordt geregeld en wij slecht een klein stukje eigen inbreng daarin hebben.
Natuurlijk kun je zeggen dat we het wel weer zien wat de komende cyclus van 13 jaar ons gaat brengen, maar ik ben benieuwd naar de invloed van de energieën en daarom ik vond het wel interessant om eens terug te kijken naar de 13-jarige cycli in mijn leven en dat bracht wel opmerkelijke zake aan het licht. 

26 juli 1954 begon een cyclus van 13 jaar in de energie van Rode wavespell ’s.
Rood staat voor het oosten, de energie va de opkomende zon en symboliseert het begin van iets nieuws, nou dat klopt want een halfjaartje daarvoor werd ik geboren.
Ook heel Europa stond in het teken van vernieuwing, de wederopbouw na de periode ’40 -‘45

Voor mij werden het 13 jaren van ontdekken van het aardse leven, hoe deden anderen dat, hoe kon ik mij inpassen in de rol die men mij toebedeelde? Om dit onder de knie te krijgen was ik veel bij vriendinnetjes thuis, waarschijnlijk wisten zij wel hoe het moest.
 
26 juli 1967 startte de cyclus van 13 jaar in de energie van Witte wavespell ‘s.
Wit staat voor het noorden, verfijning en afstemming op de Spirit.
In de wereld ontstond de beweging van de Flower Power, mensen liepen weg uit de oude ordes en zochten samen naar een nieuwe liefdevolle manier van samenleven.
In die tijd kwam ook het eerste rapport van de Club van Rome uit over de roofbouw die we pleegden op de alle gave van Moeder Aarde.

Ik was dertien en de puberteit sloeg met alle hevigheid toe en ik sloeg met woorden flink om me heen en zocht naar de ware ik in mij losser van mijn ouders.
In die 13 jaar had ik, zonder kerk opgevoed, altijd kerkelijke vriendinnen en zo zag ik heel veel kerken van binnen en verdiepte ik me in de overeenkomsten en de verschillen. Ik las alles over de 5 grote wereldreligies en bezocht veel verschillende kleinere gemeenschappen, zoals de kwekers en heel even de scientology-kerk die toen anders heette.
Ik ging naar Israël waar ik diep religieuze ervaringen had, maar ook voor het eerst mijn heilige geloof in de juistheid van het bestaan die staat begon te verliezen door wat ik zag gebeuren tussen joden en palestijnen, beiden Israëliet.  
Ondertussen werkte ik als verpleegkundige op veel verschillende afdelingen en zelfs een jaar in Zwitserland waar ik de Spirit vond als ik de berg achter het huis waar ik woonde een stuk opklom en uitkeek over de hoogvlakte voor mij. Het meest indrukwekkende vond ik het als de kerkklokken dan gingen luiden, dat raakte mij altijd diep.
Binnen mijn werk werd ik vooral geraakt door de vele stervensprocessen die ik mocht meebeleven. Heilige ervaringen, soms ontluisterd door de intense angst die mensen van uit hun kerkelijk geloof hadden meegekregen. Wat een strijd werd er soms gestreden en wat een rust als de laatste adem eindelijk was uitgeblazen en ik de ziel zag loskomen van het lichaam.
 
26 juli 1980 een periode van 13 jaar in de Blauwe energie.
Blauw staat voor het westen de plek waar de zon ondergaat en de lucht donker kleurt, de nacht. De plek van transformatie. De zon gaat onder, dood, en komt hernieuwd op.
De mensen keerden zich af van de liefdevolle hippie-tijd en gingen hard aan het werk om geld en status te verwerven.

Voor mij zeker een ommekeer in mijn leven, na het rondreizen van de ene plek naar de andere ging ik mij settelen, leerde mijn grote liefde kennen, stopte gedwongen met mijn werk als verpleegkundige, kwam tot de ontdekking dat zwanger worden niet voor mij was weggelegd en dat ik moest leren leven met een totaal ander toekomstbeeld, ook door intens groot verlies: het overlijden van mijn broer, mijn grote vriend en soms irritante bewaker.
 
26 juli 1993 begonnen 13 jaren in de Gele energie.
Geel staat voor het zuiden, de zon die alles tot bloei en wasdom kan brengen. De periode van symbolisch zaaien en oogsten.
De wereld ging voor het kapitaal. De idealen van de flowerpower waren al lang vergeten, het rapport van de club van Rome verdwenen in een diepe lade. Alles moest wijken voor meer en groter en beter en sneller. De economieën en de mensen draaiden dol, de natuur werd steeds ernstiger aangetast, maar iedereen wilde huizen met tuinen en grote auto’s en verre reizen, groter en verder dan de buren.

Ik kwam door het overlijden van mijn vader, een paar maanden later in dat jaar in een andere rol, ik werd de beschermster van mijn moeder.
Ook werden we buur-ouders van een prachtige meid die thuis helemaal in conflict kwam met de strenge godsdienstregels die daar met (on)redelijk harde hand werden gehandhaafd.
We hielpen met de zorg voor mijn schoonouders, voor en na hun overlijden.
En ik moederde over de dieren in huis, deed een gedeelte van de opleiding tuinarchitectuur en bracht die kennis meteen in praktijk in een vierseizoenen-tuintje met vijver op ons balkon en op een stuk siertuin bij onze moestuin.

balkon 2007(13).jpg
Mijn hartsvriendin, met wie ik bijna 30 jaar alles had besproken over ons aardse leven, maar ook over onze vorige levens, de spirituele wereld en al die dingen die ik nooit met anderen besprak (behalve met mijn lief) en die tussen ons zo gewoon benoembaar waren, werd ziek en voordat we goed en wel beseften wat er gebeurde, overleed ook zij. 
Haar overgaan heb ik op zielsniveau begeleid door de teksten uit het Tibetaans Dodenboek voor haar te lezen en te volgen. Een hoog spirituele ervaring om zover met haar mee te mogen reizen op deze tocht.
 
26 juli 2006 terug bij de Rode energie van de zonsopkomst, het begin van een nieuwe periode.
In de wereld nam het internet een grote vlucht, vooral de social-media werden voor grote groepen mensen een belangrijke manier om contacten te leggen of te houden.

Voor mij begon die periode met heftige ervaringen. Ruim een maand voor 26 juli overleed mijn moeder en dat voelde als een nieuwe geboorte voor mij. Los van het huis waar ik was opgegroeid en waar mijn moeder precies 50 jaar woonde, het leek mij zo moeilijk maar ik kon rustig van alle hoekjes en spulletjes afscheid nemen doordat het een eigen woning was en eigenlijk heb ik het huis later nooit meer gemist. 
Het grote drama kwam een half jaar later toen mijn zus totaal onverwacht overleed. We hadden in die 6 maanden net de tijd om onze zussenband te vernieuwen en elkaar beter te leren kennen en lief te hebben en ik stortte volledig in, zo eenzaam als enig overlevende van ons ooit zo hechte fijne gezin.

Dat jaar werd ik 52 voor de Maya’s een bijzondere leeftijd omdat je dan de cyclus van de heilige Tzolkin kalender volledig hebt doorleefd en doorvoeld. Op deze verjaardag ben je voor het eerst terug bij je geboortezegel en toon en je hoort dan bij de Elderly.
Het werd geen feestelijke verjaardag 8 dagen na het overlijden van zuslief.
Ik moest mijzelf opnieuw ontdekken en door de creatieve handvaardigheidsopleiding die ik meteen ging volgen om mijn tijd zinvol te vullen, kwam er na enige tijd behoefte aan een werkruimte en die werd gecreëerd onder de koepel van een spiritueel centrum. 
Even leek het een nieuwe familie waar ik/wij in terecht kwamen en door alle informatie tijdens de lesavonden maar zeker ook door de gesprekken aan de koffietafel, herontdekte ik dat andere deel van mij, mijn spirit. Ook die familie viel uit elkaar en de jaren daarna ben ik flink zoekende geweest om mijn eigen vorm te vinden. 
Nieuwe diepe contacten ontstonden via Hyves en later Facebook, sommige duurden kort en andere lijken voor eeuwig, maar in alle ontmoetingen heb ik stukjes van mij teruggevonden en zo langzamerhand begint zich voor mij ook een beeld te vormen van wie ik ben, zowel op aards als op Spirit-niveau.
 
26 juli 2019 gisteren zijn we gestart met een cyclus van 13 jaar in de Witte energie, de energie van verbinden met de Spirit en vooral met de grote liefdevolle, zorgzame vrouwelijke energie.
Ik hoop dat deze energie de mensen zal leiden naar een liefdevolle samenleving waarin manlijk en vrouwelijk gelijkwaardig zal zijn en de zorg voor onze grote Moeder ons zal behoeden voor de totale ondergang. 
Dat wil zeggen, de totale ondergang van de mensheid Moeder Aarde redt zich prima zonder ons en blijft haar rondjes gewoon draaien.

Carla - 13:12:40 @ algemeen | Een opmerking toevoegen